Sittard -
De initiatieven om Oekraïners een hart onder de riem te steken rollen over elkaar heen. We zamelen massaal spullen in, doneren geld en stellen zelfs onze huizen beschikbaar. Syriërs en Afghanen konden in het verleden niet rekenen op vrachtwagens vol pampers en paracetamol. Laat staan dat ze een welgemeend welkom in ons land kregen. Waarom zijn we zo solidair, terwijl dat bij eerdere crisissen een stuk minder was?