Dit speelt zeker bij grote, belangrijke nieuwsontwikkelingen. Wij willen op nieuwsgebied in Limburg de baas zijn. Het kan niet zo zijn dat wij geklopt worden door wie dan ook. Breaking news brengen wij als eerste. Punt. En dat geldt ook voor de duiding van dat nieuws. Meestal lukt dat. Soms niet en dat zorgt dan voor het nodige chagrijn, te vergelijken met het gevoel dat bleef hangen na de nederlaag van Ajax tegen Feyenoord.

Lees ook: Wie is Wim Hillenaar? Burgemeesterszoon wordt de nieuwe burgervader van Maastricht

De voordracht voor de burgemeester van Maastricht is zo’n nieuwsfeit waarover wij coûte que coûte als eerste zo veel mogelijk wilden weten. In dit geval speelde niet zozeer de drang om nog voordat er witte rook uit het stadhuis opsteeg met een naam te komen, maar wij hadden informatie nodig om ons te kunnen voorbereiden. In dit soort gevallen – groot nieuws wordt laat op de avond bekend – is een goede voorbereiding namelijk heel veel meer dan het halve werk. Het openbare gedeelte van de raadsvergadering waar de naam van de nieuwe burgemeester bekend werd gemaakt begon om tien uur, ruim een uur voor het zakken van de eerste editie. Dat is heel weinig tijd voor een nieuwsverhaal én een voldragen profiel van de nieuwe eerste burger. Voorinformatie was dan ook cruciaal.

Onze stadsverslaggevers hebben daarom op diverse plaatsen de afgelopen tijd hun oor te luister gelegd. Een praatje hier, een kop koffie daar. Ook ik heb mijn netwerk geraadpleegd om te achterhalen wie gesolliciteerd had. En wie niet. Dat leverde een palet aan namen en rugnummers op. Als eerste kwam oud-minister Ingrid van Engelshoven bovendrijven. Diverse informanten noemden haar naam. Zo op het eerste oog een ideale kandidaat, een ex-bewindspersoon met roots in Maastricht. De signalen dat zij hoge ogen zou gooien waren zo stevig dat verder informeren niet nodig leek. Het profiel over haar was al klaar, toen begin deze week goed ingevoerde bronnen ons influisterden dat Van Engelshoven was afgevallen, haar presentatie zou niet toereikend zijn geweest.

Om op het moment suprême snel te kunnen schakelen, hebben verslaggevers verhalen in de steigers gezet over kandidaten die volgens onze informatie ook in de race waren. Met vier min of meer kant-en-klare verhalen op de plank, wachtte ik donderdagavond rustig af.

Lees ook: ‘Drie weken onderzoekswerk kan, in elk geval voorlopig, de koelkast in: in de journalistiek is niet alles wat het lijkt’

Ook al duurde het besloten gedeelte van de raadsvergadering langer dan gedacht, ik was ervan overtuigd dat onze gedegen voor­bereiding ook nu weer zijn vruchten zou afwerpen. En toen werd als een donderslag bij heldere hemel Wim Hillenaar uit de hoge hoed getoverd. Verslaggevers Annelies Hendrikx, Siebrand Vos en Jimmy Leenders konden de portretten die ze al hadden geschreven in de prullenbak gooien en moesten alles uit de kast halen om zonder enige voorinformatie verhalen te maken over de nieuwe burgemeester van Maastricht. Daarvoor hadden ze iets meer dan een uur. Hoewel we de deadline net niet hebben gehaald en het drukken van de krant daardoor later begon dan normaal, zijn ze daar wonderwel in geslaagd.